گرد هم آئی هفتگی
امام و مقتدا علي // وصي مصطفي علي
از آسمان كوفه غم مي بارد امشب
دست ستم بذر عزا مي كارد امشب
شير خدا حال عجيبي دارد امشب
در خون نمـازش را بجا مي آرد امشب
ز كوفيان بيوفا // رسيده بر علي // جفا آه و وا ويلا
شاهي كه در اوج غم وغربت شبانه
در خلوت شبهــاي كوفه مخفيانه
قوت ضعيفـان مي نهاده روي شانه
واز ديدگانش اشك غم بوده روانه
نمي كند چرا دگر // ميان كوچه ها گذر // آه و وا ويلا
مولاي ما استاد جبريل امين بود
معناي دين سرمایه ی اهل يقين بود
او سـاقي كوثر امام المتقين بود
آئــينه ی يزدان اميـرالمؤمنيــن بود
عزيز مكه و منا // شده شهيد از جفا // آه و واويلا
مولاي ما تــاج ولايت را به سر داشت
هر چنـد از امت به دل خون جگـر داشت
خار جفا از كوفيان در چشم تر داشت در
اوج قدرت هم به مسكينان نظر داشت
ميان ناله ی سحر // به آسمان كشيده پر // روح عدالت
تا از نيــام فتنه تيغ كين برون شـد
دامــان محراب عبـادت لاله گون شـد
چشم يتيمان علي درياي خون شد
واز آه زينب چرخ گردون بي سكون شد
غمين شده دل همه // عزا گرفته فاطمه // براي زينب
افتاده از غم لرزه بر اركـان ايمـان
چتـر عزا ســايه زده بر عرش رحمــان
قرآن ناطق كشته شددر ماه قرآن
گرديده مظلومي به يك مظلومه مهمان
در آسمان و در زمين // بپاست بهر شاه دين // عزا و ماتم
صوت علي در كوفه ديگر گشته خاموش
شد ازغم هجــر علي كعبه سيه پوش
بــانگ رحيــل مرتضي آيـد ز چـــاووش
بهر شهادت شير حق وا كرده آغوش
گويد به محراب دعا // فُزتُ و رب الكعبه را // آه و واويلا
از تيــغ ابن ملجــم دون ستمگر
شق القمـر شد فرق نوراني حيـدر
عدل مجسم امشب افتاده به بستر
ختم رسل زانوي غم بگرفته در بر
با فرق بشكسته علي // بار سفر بسته علي // بسوي زهرا
نورنماز و روح قرآن،باغ احساس
آن قهرمان بدر وخيبر ، اشجع الناس
مي گويد از جور خزان با گلشن ياس
دست حسينش مي نهد در دست عباس
كه در زمين كربلا // حسين را مكن رها // آه و واويلا
شاعر:
علی اکبر شجعان
استهبان سایر نوحه ها
برچسب ها نوحهامام علیمقتداوصیمصطفیکوفهامشبعزاشیرخداخوننمازشکوفیانبی وفاجبریلیقینشهیدمسکینانسحرمحرابعبادت
بسیج دانشجویی دانشگاه طبری بابل : یکی از تکان دهنده ترین جملههایی که در فرهنگ بشری گفته شده، جمله زیر از امیرالمومنین علی (علیه السلام) در یکی از دعاهاي نهج البلاغه است:
«اللهم اجعل نفسی اول كريمة تنتزعها من كرائمی»
«خدایا کاری کن که از چیزهای ارزشمند ، جانم اولین چیزی باشد که از من می گیری»
+ یعنی نکند قبل از اینکه جانم را بگیری، شرفم، انسانیتم، عدالتم، و.... گرفته شده باشد و تبدیل به یک موجودی شده باشم که همه چیزهای ارزشمندش را از دست داده و در آخر تو جانش را می گیری.
خوش آمدید عزیز
استفاده کردم
بازهم سر بزن
یاعلی