کربلا ایمانِ بی  پایان ما

دفترودیوانِ بی پایان ما

کربلا گنجینه ی اسرار ها

کربلا هنگامه ی اَبرار ها

بهترین عُشّاقِ عالم را خدا

جمع کرده در زمین کربلا

کربلا یعنی صبوری در بلا

سرفدایِ تارِموئی از وَلا

کربلا یعنی نوای لا تَخَف

بستنِ پیمان خونها با هدف

کربلا، عزّت، شرف ، مردانگی

انتهای غیرت وفرزانگی

عرصه ی قربانگهِ سردارها

رقصِ عاشق پایِ چوبِ دارِها

کربلا را تربتِ خونبارِعشق

خاکِ پایِ سرور وسالارِعشق

سر زِکف دادن به لبّیکِ خدا

اِرجـِعی بشنیدن ازپیکِ خدا

کربلا یعنی نمادی ازبهشت

جمع اصحابِ بلادی ازبهشت

کربلا باید که غمخواری کند

دینِ احمد را پرستاری کند

کربلا یعنی بیابانهای تَف

یا مغیلانها به پاو یا به کف

گُر گرفتن درمیانِ خیمه ها

آتش ودامانِ آن دُردانه ها

کربلا یعنی تنِ تب دارِ یار

روی عُریان اُشتُری درگیرودار

کربلا یاری گرِ دین خداست

گرچه سرها ازتنِ یاران جداست

کربلا؛ یارانِ بی دوز وکَلَک

یاحسین یالَیتَنا کُنّا مَعَک

چون شود ماهِ امامت درخُسُوف

کربلا یعنی خُذینی یا سُیُوف

مهدوی